Met een ochtendfile van 1.671 kilometer file prezen heel wat bedrijven gisteren thuiswerk. Maar biedt het systeem ook zonder Siberische omstandigheden genoeg voordelen?
‘Een dag als deze is voor ons geen probleem.’ Mobistar-woordvoerder Mathieu Van Overstraeten klonk ontspannen toen we hem gisteren belden. Nochtans klonken op de radio bijna apocalyptische verkeersberichten. ‘Ook hier is de parking leeg, maar ruim de helft van onze werknemers is vertrouwd met thuiswerken. Dus functioneren we gewoon zo als anders.’
En Mobistar was lang niet alleen. Ook de bank-verzekeraar KBC en het communicatiebureau Luna lieten weten dat een groot deel van hun werknemers thuis aan de slag kon. Maar hoe diep is onze bedrijfscultuur echt doordrongen van het thuiswerkidee?
In een onderzoek van de werkgeversorganisatie Unizo bij 2.682 kmo’s gaf vorige maand een op de vier aan dat regelmatig thuiswerk toe te passen. Een enquête van de hr-dienstverlener Securex bij 750 mensen in 2011 gaf dan weer aan dat 10 procent van de werknemers regelmatig thuiswerkt. Op de website van De Tijd zei 30 procent van de ruim 1.000 respondenten gisteren thuis te werken.
De cijfers liggen vrij ver uiteen, omdat geen van de steekproeven in representatief is. Zo onderbelichten ze allemaal in meer of mindere mate de industriële sector, waar telewerk amper voorkomt.
Vast staat dat België nog veel potentieel heeft om het telewerken – werken op een zelfgekozen plaats buiten het kantoor – uit te breiden. Onderzoeken van onder meer de hr-dienstverlener Tempo Team en de IT-gigant Microsoft wezen er in 2011 al op dat de helft van de Belgische werknemers graag flexibeler zou werken. Tegelijk zijn werknemers hier veel meer aan een kantoor gebonden dan in onze buurlanden.
‘In de sectoren waar het mogelijk is, zal het thuiswerk zeker nog toenemen’, voorspelt Jan Denys, de arbeidsmarktspecialist van Randstad. De voordelen – onder meer hogere productiviteit, minder stress voor werknemers, minder nood aan dure kantoorruimtes – werden al in verschillende studies bevestigd.
‘Maar het vraagt wel wat aanpassing’, nuanceert Denys. ‘Veel bedrijven onderschatten de impact van zo’n nieuwe organisatie.’ Zo liet de technologiereus Yahoo! twee weken geleden weten zijn eerder ingevoerde mogelijkheid tot telewerk weer te schrappen. ‘De communicatie en de samenwerking leden eronder’, klonk het.
‘Je moet als werkgever de output-doelstellingen van je werknemers goed in kaart brengen voor je thuiswerk toelaat’, zegt Denys. ‘En zeker voldoende momenten inplannen waar je werknemers samenkomen.’ Bij Randstad zelf wordt het telewerk ook toegepast. ‘Maar er is nog geen algemeen beleid’, geeft Denys toe. ‘We werken eraan, maar het is niet eenvoudig. Ons arbeidsrecht is te weinig afgestemd op werken met flexibele uren.’
Toch zijn er genoeg voorbeelden van bedrijven die wel een ‘telewerkpolicy’ hebben. Mobistar is er één van, net als Securex. ‘We hebben het telewerken in 2010 ingevoerd om onze mensen uit de files te halen’, zegt David Ducheyne, personeelsdirecteur van Securex. ‘Ondertussen haalden we het aantal kilometers van de bedrijfswagens met 15 procent naar beneden én botsten we op andere voordelen. Zo zijn onze werknemers gelukkiger en konden we onze kantoorruimte reduceren, wat het systeem meteen rendabel maakt.’
Bij Securex werkt vandaag twee derde van de 1.500 werknemers soms tot regelmatig thuis. 16 procent zelfs iedere week. Een succes dus, al liep het niet altijd van een leien dakje. ‘Op sneeuwdagen als deze kampten we vroeger al eens met zware overbelasting van ons IT-systeem’, zegt Ducheyne. ‘Maar dat is gelukkig opgelost.’
